In een recent en diep verontrustend geval dat veel aandacht trok, werd een driejarig jongetje de mogelijkheid ontzegd om een complexe hartbehandeling te ondergaan omdat zijn ouders niet gevaccineerd waren tegen Covid-19.
Aanvankelijk bleek behandeling in Cyprus onmogelijk vanwege een gebrek aan gespecialiseerd medisch personeel. Als reactie daarop regelde het Cypriotische Ministerie van Volksgezondheid dat het kind overgebracht kon worden naar Duitsland voor de noodzakelijke behandeling. Maar op het laatste moment weigerde het ziekenhuis in Frankfurt de operatie uit te voeren, met als reden dat de ouders van het kind niet gevaccineerd waren tegen Covid-19.
Zelfs het voorstel om een gevaccineerde voogd mee te sturen met het kind werd afgewezen. Daarmee werd besloten om de vaccinatiestatus van de ouders belangrijker te achten dan de levensreddende behandeling van een driejarige met een ernstige hartafwijking.
Los van persoonlijke meningen over vaccinatie is deze situatie om meerdere redenen zorgwekkend. Allereerst merkte een vertegenwoordiger van het Duitse Ministerie van Volksgezondheid terecht op: "Er bestaat geen regel die ziekenhuizen verbiedt om ongevaccineerde personen te behandelen – laat staan kinderen van ongevaccineerde ouders." Daarnaast benadrukte een woordvoerder van het gezondheidsdepartement van de Europese Commissie dat: "Gezondheidsbeleid, inclusief vaccinatiebeleid, en de concrete uitvoering daarvan vallen onder verantwoordelijkheid van de lidstaten, niet van de Europese Commissie."
Deze situatie roept dan ook vragen op over de toepassing van Artikel 35, 'Gezondheidsbescherming', uit het Handvest van de Grondrechten van de Europese Unie, waarin duidelijk staat: "Eenieder heeft recht op toegang tot preventieve gezondheidszorg en op het genieten van geneeskundige verzorging onder de bij nationale wetgeving en praktijken vastgestelde voorwaarden."
Is dit slechts een ethisch dilemma voor artsen—de keuze om behandeling te weigeren vanwege de vaccinatiestatus van de ouders? Of is dit een rechtstreekse schending van de rechten van het kind?
Het is belangrijk te benadrukken dat deze situatie zich niet heeft beperkt tot Duitsland. De autoriteiten van het Ministerie van Volksgezondheid in Cyprus hebben ook tevergeefs geprobeerd om behandeling te regelen in het Verenigd Koninkrijk en Israël. Uiteindelijk werd besloten om het kind over te brengen naar een ziekenhuis in Griekenland, waar hij wél werd toegelaten en nu in afwachting is van behandeling.
Toch heeft dit proces het leven van het kind onnodig in gevaar gebracht, heeft het geleid tot vertragingen en mogelijk kostbare tijd verspild die cruciaal had kunnen zijn voor het behoud van zijn leven. Ook werd hem een fundamenteel recht op tijdige gezondheidszorg ontzegd.
Bij het overdenken van dit incident, moeten we ons afvragen welk soort toekomst kinderen te wachten staat als dit soort situaties zich blijven voordoen.
