Wat is het Verdrag inzake de Rechten van het Kind?

In 1973 nam de Internationale Arbeidsorganisatie Verdrag 138 aan, waarin de minimumleeftijd voor werkzaamheden die schadelijk zijn voor de gezondheid, veiligheid of zeden van een persoon op 18 jaar werd vastgesteld. Vervolgens nam de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in 1989 het Verdrag inzake de Rechten van het Kind aan, algemeen beschouwd als een mijlpaal op het gebied van mensenrechten. Dit verdrag erkent de veelzijdige rollen van kinderen als sociale, economische, politieke, burgerlijke en culturele actoren.

Het Verdrag inzake de Rechten van het Kind, een internationale overeenkomst van de Verenigde Naties, werd ondertekend op 20 november 1989 en trad in werking op 2 september 1990. Het benadrukt dat kinderen dezelfde rechten hebben als volwassenen, met bijzondere nadruk op die rechten die voortvloeien uit hun unieke situatie als mensen. Daarnaast stelt het dat vanwege hun onvolledige fysieke en mentale ontwikkeling de rechten van kinderen extra bescherming vereisen.

Dit verdrag is de eerste bindende overeenkomst op nationaal en internationaal niveau die de burgerlijke, politieke, sociale, economische en culturele rechten van een kind in één tekst samenbrengt. Landen die het Verdrag inzake de Rechten van het Kind ondertekenen, verbinden zich aan naleving, passen hun wet- en regelgeving aan de principes van het verdrag aan en zetten zich in om ervoor te zorgen dat ieder kind zijn of haar rechten volledig kan genieten.

Door de jaren heen is dit verdrag het meest geratificeerde mensenrechtenverdrag in de geschiedenis geworden en heeft het wereldwijd een grote impact gehad op het leven van kinderen.

De kern van het verdrag is een fundamenteel idee: kinderen zijn geen louter eigendom van hun ouders; zij zijn individuele mensen met eigen rechten. Het verdrag definieert de kinderjaren als een aparte fase in de ontwikkeling van een individu, die duurt tot 18 jaar, en benadrukt de noodzaak van bescherming tijdens deze bijzondere periode. In deze fase moeten kinderen kunnen groeien, leren, spelen, zich ontwikkelen en gedijen met waardigheid.

Het Verdrag heeft regeringen over de hele wereld geïnspireerd om wetten en beleid te hervormen en te investeren in de bescherming en bevordering van kinderrechten. Daardoor krijgen meer kinderen de gezondheidszorg en voeding die ze nodig hebben en zijn er strengere waarborgen om hen te beschermen tegen geweld en uitbuiting. Het heeft kinderen ook in staat gesteld om hun stem te laten horen en deel te nemen aan de samenleving.

In de 30 jaar sinds de aanneming van het Verdrag zijn wereldwijd miljoenen kinderenlevens verbeterd. Ondanks deze vooruitgang is het Verdrag niet volledig geïmplementeerd en wordt het nog niet breed gekend en begrepen. Miljoenen kinderen ondervinden nog steeds schendingen van hun fundamentele mensenrechten, zoals onvoldoende medische zorg, onvoldoende voeding, beperkte toegang tot onderwijs en kwetsbaarheid voor geweld.

De kindertijd wordt nog steeds voortijdig afgebroken wanneer kinderen worden gedwongen school te verlaten, gevaarlijk werk te verrichten, voortijdig te trouwen, deel te nemen aan gewapende conflicten of gevangen worden gezet in volwassenengevangenissen.

Het is de taak van de huidige generatie om van wereldleiders in overheid, bedrijfsleven en gemeenschappen te eisen dat zij schendingen van kinderrechten nu, eens en voor altijd, beëindigen. Zij moeten zich committeren om te handelen zodat kinderen al hun rechten kunnen zien vervuld.