De verbazingwekkende stijging van het aantal moorden in de afgelopen jaren in Californië en grote steden in het hele land verhult een opmerkelijk goed-nieuws trend met betrekking tot jonge kinderen: Het aantal slachtoffers van kindermoorden is in Californië de laatste tien jaar drastisch gedaald, zo blijkt uit de laatste gegevens van de overlijdensakte, een patroon dat in mindere mate landelijk wordt weerspiegeld.
In 1991 classificeerden de lijkschouwers van Californië 133 sterfgevallen van kinderen van 9 jaar en jonger officieel als doodslag. In 2011 was dat aantal gedaald tot 81.
In 2020 stond het op 40.
Gecorrigeerd voor bevolkingsveranderingen daalde het aantal kindermoorden in de staat - het aantal moorden per 100.000 kinderen in de leeftijd van 0 tot 9 jaar - tussen 2011 en 2020 met ongeveer 50% en is het ongeveer 70% lager dan drie decennia eerder, volgens gegevens van de U.S. Centers for Disease Control and Prevention en het California Department of Public Health.
In het hele land is het aantal kindermoorden de afgelopen tien jaar met 14% gedaald en ten opzichte van drie decennia daarvoor met 28%.
Bij de meeste kindermoorden gaat het om pasgeborenen, zuigelingen en jonge peuters. Deanne Tilton Durfee, uitvoerend directeur van de Los Angeles County Inter-Agency Council on Child Abuse and Neglect, merkte op dat "safe surrender" wetten rond 2001 van kracht werden in Californië en veel andere staten. Deze wetten, die werden uitgevaardigd als reactie op een golf van in de steek gelaten kinderen, laten ouders toe een kind van 3 dagen of jonger vertrouwelijk af te staan zonder vrees voor vervolging.
Meer dan 1.000 Californische baby's zijn veilig afgestaan sinds de wet van kracht werd, volgens het California Department of Social Services. Het aantal baby's dat in de staat roekeloos achtergelaten werd, daalde van gemiddeld 18 per jaar van 2001 tot 2005 tot gemiddeld twee per jaar van 2015 tot 2019. En het aantal achtergelaten baby's die stierven ging van 52 in 2001-05 naar nul in 2015-19.
"Veilige overgave heeft duidelijk een verschil gemaakt," zei Tilton Durfee. "We laten een absolute correlatie zien tussen het dalende aantal kindermoorden en het stijgende aantal veilige overleveringen. Ik bedoel, het is niet gelijk, het is niet exact, maar duidelijk sinds we begonnen, zagen we het aantal kindermoorden door achterlating dalen."
Een betere toegang tot gezinsplanningsdiensten kan ook een rol spelen bij de daling van het aantal kindermoorden, omdat mensen minder ongewenste baby's baren. Het geboortecijfer - geboorten per 1.000 vrouwen - in Californië en in het hele land is de afgelopen drie decennia sterk gedaald, en vrouwen wachten gemiddeld tot ze ouder en rijper zijn om te bevallen. Hoewel vaders of vriendjes aanzienlijk vaker kinderen doden dan moeders, blijkt volgens Tilton Durfee uit gegevens die in Los Angeles County zijn verzameld dat er een correlatie bestaat tussen de leeftijd van de moeder en kindermoorden: Oudere moeders doden minder vaak kinderen.
Sommige kinderwelzijnsdeskundigen wezen op studies die een verband aantonen tussen dalende kindermoorden en een grotere toegang tot abortus.
Hoewel er in het nieuws veel pijnlijke verhalen te lezen zijn over kinderslachtoffers die door de mazen van de overbelaste sociale diensten zijn gevallen, zeggen de door KHN geïnterviewde deskundigen dat het sociale vangnet in Californië nu over het algemeen sterker is dan in vroegere decennia en dat vroegtijdig ingrijpen bij risicogezinnen een verschil heeft gemaakt.
Verschillende instanties - rechtshandhaving, sociale diensten, ziekenhuizen, non-profit gemeenschapsgroepen - proberen kindermoorden te voorkomen. Volgens voorstanders van de veiligheid van kinderen hebben veel Californische provincies de afgelopen jaren gewerkt aan een betere communicatie tussen deze groepen, zodat ze weten wanneer een kind het risico loopt te worden gedood.
"Ze zijn meer geneigd om iets te doen met wat ze weten en elkaar erbij te betrekken," zei Dr. Michael Durfee, die in 1978 in Los Angeles County hielp bij de oprichting van het eerste multi-agentschap "Child Death Review Team" in het land.
Organisaties zoals First 5 California en staatsagentschappen zoals het Department of Social Services hebben ook verschillende huisbezoekprogramma's opgestart voor ouders van pasgeborenen. "Ik denk dat huisbezoek een groot verschil heeft gemaakt," zei Tilton Durfee. Ze zei dat de programma's "wat ogen en oren en steun in huis bieden om te zien hoe veilig het kind is of om de gestresste ouder te helpen".
Andere pleitbezorgers noemen de vooruitgang in vroege diagnoses en ondersteunende diensten voor kinderen met een handicap, die historisch gezien meer kans lopen slachtoffer te worden dan andere kinderen.
"We zijn aan het screenen, dus nu beginnen we die dingen te identificeren en in een vroeg stadium veranderingen aan te brengen," zei Sheila Boxley, president en CEO van het Statewide Child Abuse Prevention Center.
De daling van het aantal kindermoorden in Californië gold voor alle rassen en etnische groepen, maar heeft de verontrustende verschillen niet weggewerkt. Het aantal moorden op jonge zwarte kinderen was van 2011 tot 2020 meer dan drie keer zo hoog als het aantal blanke en Latijns-Amerikaanse kinderen en ongeveer zeven keer zo hoog als het aantal Aziatische kinderen.
Tilton Durfee gaf lange tijd systematisch racisme de schuld. Ze zei dat de factoren die vaak een rol spelen in gezinnen waarin een jong kind wordt gedood - werkloosheid, drugsmisbruik, geestesziekte, huiselijk geweld - statistisch vaker voorkomen in de Afro-Amerikaanse gemeenschap.
Bepalen wanneer de dood van een kind een moord is, is vaak moeilijk. Verschillende datasets proberen de omvang van het probleem in kaart te brengen. De gegevens van de overlijdensakte die voor dit verhaal zijn gebruikt, zijn gebaseerd op de doodsoorzaakbepalingen van lijkschouwers.
Kimberly Gin, de lijkschouwer van Sacramento County en voorzitter van de California State Coroners Association, zei dat lijkschouwers al tientallen jaren dezelfde standaard gebruiken bij het bepalen of een overlijden het gevolg is van moord. Moord is het gevolg van een opzettelijke daad "gepleegd door een andere persoon om angst, schade of de dood te veroorzaken," volgens de National Association of Medical Examiners.
"Sommige zijn gemakkelijk: als een kind wordt neergeschoten, is het een moord," zei Gin. "De overdosis drugs of als het lijkt alsof het een ongeluk kan zijn - soms is het niet zo duidelijk."
Een aparte dataset van het Californische ministerie van Justitie verzamelt rechtstreeks informatie van wetshandhavingsinstanties over sterfgevallen die door die instanties als moord worden aangemerkt, inclusief de leeftijd van de slachtoffers. Voor de meeste leeftijdsgroepen komen de gegevens van de wetshandhavers overeen met de uiteindelijke doodsoorzaak die door de lijkschouwer is vastgesteld. Maar wanneer de slachtoffers erg jong zijn, vertonen de gegevens grotere verschillen tussen de eerste beoordeling door de wetshandhavingsinstanties en de uiteindelijke vaststelling door de lijkschouwer.
De DOJ-dataset van de staat laat consequent meer moorden in Californië zien voor kinderen van 0 tot 9 jaar dan de gegevens van de overlijdensakte: 13 meer moorden in 2020, bijvoorbeeld. Net als de gegevens van de overlijdensakte laten deze gegevens echter een aanzienlijke daling van het aantal kindermoorden zien: een daling van 70% sinds 1991 en een daling van 28% sinds 2011.
De daling van het aantal kindermoorden hield aan tijdens het eerste jaar van de pandemie, zelfs toen het aantal moorden in veel andere leeftijdsgroepen toenam, volgens zowel de overlijdenscertificaten als de DOJ-cijfers van de staat. Voorlopige cijfers tonen verdere dalingen in 2021, maar Gin, de lijkschouwer in Sacramento County, noemde die cijfers "twijfelachtig" omdat het onderzoek naar sterfgevallen onder kinderen van vorig jaar mogelijk nog loopt.
Tilton Durfee steunt verschillende maatregelen die er volgens haar voor moeten zorgen dat het aantal kindermoorden blijft dalen. Ze riep op tot verbetering van de geestelijke gezondheidszorg voor ouders van pasgeborenen. Ze zei dat er meer programma's nodig zijn om zwangere ouders voor te bereiden op de uitdagingen waarvoor ze komen te staan. Ze sprak haar steun uit voor hangende wetgeving die opnieuw een staatsraad voor de evaluatie van kindersterfgevallen zou oprichten om trends en ongelijkheden in kindersterfgevallen te identificeren. En ze zei dat verzekeringsmaatschappijen en overheidsinstanties de kosten van huisbezoeken ter ondersteuning van nieuwe ouders zouden moeten gaan dekken.
"We zijn erg verlegen om het niveau van huisbezoeken te hebben dat de deuk zou kunnen maken die mogelijk is," zei ze, "vooral met deze jonge kinderen."
Phillip Reese is een data reporting specialist en een assistent-professor in de journalistiek aan de California State University-Sacramento.
