Daders van seksueel misbruik van kinderen "groomen" kinderen op basis van hun leeftijd, ontwikkelingsfase en familiedynamiek.
Ter gelegenheid van het feit dat 10 jaar geleden de wet ter bescherming van kinderen tegen seksuele misdrijven (Pocso) van 2012 werd aangenomen, heeft het Nimhans Centrum voor Kinderpsychiatrie onlangs een openbare lezing gehouden over 'Forensisch onderzoek bij seksueel misbruik van kinderen'.
Volgens deskundigen is het begrip van kinderen voor misbruik afhankelijk van hun cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling. Jongere kinderen zullen misbruik dus niet herkennen.
Adolescenten daarentegen zullen het gedrag van de dader rationaliseren, vooral als de dader iemand is die het kind bewondert of naar wie het opkijkt. Ouders moeten op dergelijke patronen letten omdat die van invloed zijn op het proces van onthulling, zeiden ze.
In het panel zat Dr. Shekhar Seshadri, een voormalig hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie aan het Nimhans, die 40 jaar ervaring heeft op dit gebied. Hij zei dat "kinderlokkerij" door de daders wordt gebruikt om de toestemming ongeldig te maken. Als er geen sprake is van fysieke dwang, is "grooming" een essentieel element in de meeste gevallen van seksueel misbruik. Het is belangrijk om patronen te identificeren en te onderzoeken hoe dit bewijs in de rechtbank kan worden gebruikt," zei hij.
Dr. Justice Shalini Phansalkar Joshi, een voormalig rechter van het Bombay High Court en auteur van 'Decoding Child Sexual Abuse', zei: "Wanneer een kind emotioneel wordt gemanipuleerd om geïsoleerd, kwetsbaar en afhankelijk van de misbruiker te worden, wordt dit kinderlokkerij genoemd. Misbruikers identificeren doelwitten op basis van de dynamiek van het gezin, zoals armoede, een gebroken gezin of aspecten zoals de handicap van het kind. Jongere kinderen kunnen overladen worden met geschenken en gelokt worden.
"De misbruiker kan zeggen 'we hebben een geheime relatie die je aan niemand mag onthullen, je bent speciaal voor mij'."
Na het initiëren van seksueel contact, zal de misbruiker de controle over het kind overnemen, en ouders moeten op tekenen letten, zei Dr Joshi. "De misbruiker wil de verdediging van het kind verlagen omdat hij niet wil dat zijn actie bekend wordt. Tegen de tijd dat het kind zich realiseert wat er is gebeurd, krijgt het zelfverwijt en schuldgevoelens. Dit weerhoudt het kind ervan om te groeien," zei ze.
Karen Müller, die het Instituut voor Onderzoek en Opleiding van Kindergetuigen in Zuid-Afrika heeft opgericht, zei: "Het is moeilijk om kinderlokkerij aan te tonen of te bewijzen. Veel kinderen beseffen niet dat wat er is gebeurd misbruik is, vanwege de context waarin het misbruik heeft plaatsgevonden. Bijvoorbeeld tussen een leraar en een leerling, of een 15-jarige die laat buiten feestviert zonder medeweten van de ouders."
Haar advies was zich te concentreren op de context om grooming te begrijpen.