Eerder deze maand bracht het ministerie van Justitie een rapport uit over het onderzoek van de FBI naar de voormalige USA Gymnastics-arts Larry Nassar, dat duidelijk maakt wat overlevenden zoals ik al jaren weten: het hele systeem laat atleten in de steek.
De FBI verzuimde een grondig en tijdig onderzoek uit te voeren, en ten minste 70 slachtoffers werden seksueel misbruikt nadat de beschuldigingen al waren gemeld. Het rapport was even schandalig als hartverscheurend.
Uit het DOJ rapport bleek dat de FBI niet op een ethische en efficiënte manier reageerde op de beschuldigingen tegen Nassar, wat bewijst dat de FBI - een overheidsinstelling die haar burgers zou moeten beschermen - faalde in het beschermen van minderjarige sporters.
Het is onaanvaardbaar dat meerdere instellingen, waaronder de FBI, in deze mate hebben gefaald en geen prioriteit hebben gegeven aan het welzijn van jonge sporters.
Een falen van deze omvang is afschuwelijk en toont ons het belang van trauma-geïnformeerde onderzoeken. Door hun aanpak heeft de FBI overlevenden opnieuw getraumatiseerd, wat op zijn beurt degenen die schade is aangedaan alleen maar ontmoedigt om zich te melden. Dit rapport was pijnlijk om te zien en te lezen voor individuele overlevenden in het hele land. Het maakte ongelooflijk pijnlijke wonden open, waardoor vele honderden voormalige atleten hun trauma's opnieuw moesten beleven. Maar dit probleem beperkt zich niet tot één instelling of één sport. Het is niet voorbij omdat dit rapport uit is en Larry Nassar in de gevangenis zit.
Nu de Olympische Spelen aan de gang zijn, is het noodzakelijk dat we dit rapport gebruiken om van onze instellingen te eisen dat ze misbruikers ter verantwoording roepen en de kinderen die ze dienen beschermen. Wat belangrijk is om mee te nemen uit het rapport van Justitie is niet alleen een overzicht van wat er gebeurd is en wanneer met Larry Nassar en de FBI. Het is dat deze zaak en de tekortkomingen erin de epidemie van seksueel misbruik onder atleten en ons falen als samenleving om kinderen te beschermen, samenvatten.
Uit het eerste wereldwijde onderzoek naar de ervaringen van topsporters in een poging te begrijpen of en hoe hun rechten als kind in de sport werden beschermd, dat in 2021 door de World Players Association werd uitgebracht, bleek dat 13% van de sporters ten minste eenmaal als kind in de sport een vorm van seksueel misbruik heeft meegemaakt. We weten dat seksueel misbruik wordt ondergerapporteerd, wat betekent dat er meer overlevenden zijn dan we weten.
Dus hoe kunnen we ervoor zorgen dat we kinderen veilig houden? The Army of Survivors, dat ik heb opgericht, is de enige organisatie in het land die pleit voor en steun biedt aan atleten die seksueel geweld hebben overleefd. Wij hebben in samenwerking met CHILD USA een nieuwe Bill of Rights voor sporters opgesteld en dringen er bij sportclubs en sportscholen op aan deze in te voeren om seksueel misbruik van kinderen te voorkomen.
De Child Athlete Bill of Rights heeft een eenvoudige boodschap: Elk kind heeft het recht om veilig te zijn. Er staan duidelijke beleidslijnen en procedures in die elke instelling - van grote universiteiten tot plaatselijke sportclubs en -faciliteiten - kan toepassen om minderjarige sporters te beschermen. Dit omvat het uitvoeren van uitgebreide achtergrondonderzoeken naar coaches, teampersoneel en vrijwilligers en duidelijke meldingsprocedures zodat atleten zich gesterkt voelen om hun rechten te kennen en uit te oefenen. Seksueel misbruik van minderjarige sporters is een landelijk probleem dat collectieve actie vereist. Elke minderjarige sporter heeft het recht om "nee" te zeggen in ongewenste situaties, om te melden wanneer iets niet goed voelt, om de ruimte en de steun te krijgen om zijn emoties te uiten, en om te begrijpen wat misbruik is en hoe het te melden.
We kunnen collectief niet zomaar verdergaan. We moeten niet vergeten dat er in het hele land overlevenden zijn die geen onderzoek, rapport of media-aandacht hebben gehad om hun misbruikers, of de instellingen die hen zouden moeten beschermen, ter verantwoording te roepen. Dit is een moment voor ons om een wijdverbreid probleem te erkennen en te handelen zodat geen enkele atleet meer hoeft mee te maken wat ik heb meegemaakt. Ik roep atletiekscholen, sportscholen, sportclubs en kampen op om de Child Athlete Bill of Rights te ondertekenen en zich in te zetten voor de empowerment van atleten en hun veiligheid.
Het is mijn hoop, als overlevende van Larry Nassar, dat we dit moment gebruiken om alles in het werk te stellen om verstandige protocollen in te voeren om sporters te beschermen en schade te voorkomen. Niets doen staat gelijk aan medeplichtigheid. Elk kind, atleet of niet, heeft het recht om veilig te zijn. En elke overlevende heeft het recht om geloofd te worden. Aan alle overlevenden en slachtoffers, weet dat jullie niet alleen staan in deze reis. Ik geloof jullie, en er is een leger van overlevenden die achter jullie staan.
