De kinderen droegen gips en beugels die ze niet nodig hadden voor verwondingen veroorzaakt door een ziekte die ze niet hebben, maar ze speelden jarenlang uit angst mee met de fictie van hun moeder, zeggen onderzoekers uit Minnesota.
Hun botten zijn niet broos, hoewel dat is wat ze artsen, verpleegkundigen en anderen vertelden, omdat de straffen voor het niet doen alsof echt en pijnlijk waren, vertelde een trio kinderen aan het Crow Wing County Sheriff's Office.
In hun huis in Crosslake leefden ze meestal in hun kamers, geïsoleerd tenzij hun moeder iets van hen eiste of ze besloot om hen opnieuw bijna naakt buiten in de kou te laten lopen tot hun lichamen brandden en pijn deden, aldus de politie. Ze werden geslagen met koorden en kabels, gegooid en gewurgd om de een of andere reden en leefden in angst en leugens, vertelden ze onderzoekers in een interview van 21 november.
McClatchy News noemt de 32-jarige verdachte niet om de identiteit van de minderjarigen te beschermen, die in een verklaring van de onderzoekers alleen Kind 1, Kind 2 en Kind 3 worden genoemd.
Soms waren hun kamers niet schoon genoeg, dus pakte ze hen bij de keel en kneep ze, vertelde Kind 3, een 8-jarig meisje, aan de politie. Hun schoppende voeten hielden haar niet tegen. Ze liet haar greep los net als ze op het punt stonden flauw te vallen, waardoor ze naar lucht hapten en hun wazige ogen langzaam weer scherp werden.
Haar 11-jarige broer, Kind 1, herinnerde zich talrijke bezoeken aan dokterspraktijken en ziekenhuizen.
Hij dwong zichzelf te hoesten of over te geven zoals zijn moeder eiste, of deed alsof hij een bot had gebroken, vertelde hij de onderzoekers. Zijn moeder nam tijdens deze bezoeken medische spullen mee zodat ze hem in het gips kon zetten.
Ze nam vaak bloed af van Kind 2, een 9-jarige jongen, meestal op dagen dat hij een doktersafspraak had, vertelden de broers en zussen aan de politie.
"Ze bleef het doen en zei tegen niemand iets te zeggen," vertelde de jongen aan de onderzoekers. Hij voelde zich er ziek-slaperig door.
"Ik was nooit veilig," zei hij.
Hij werd gedwongen thuis een rolstoel te gebruiken als zijn vader in de buurt was - hoewel hij die niet nodig had - en hij mocht geen vast voedsel eten, volgens de verklaring van waarschijnlijke oorzaak. In plaats daarvan voedde zijn moeder hem intraveneus met een PICC-lijn, die net zo werkt als een infuus.
De jongen zei dat "zijn lichaam verdrietig voelde en zijn lichaam gromde" van de honger, aldus de documenten. Bij gelegenheid probeerde hij echt voedsel naar zijn kamer te sluipen.
"Maar zijn (moeder en vader) doorzochten zijn kamer en nadat ze vonden wat ze zochten kreeg hij veel slaag", aldus de verklaring van waarschijnlijke oorzaak.
Hij had geen bed en sliep op de vloer.
Bovendien liet de moeder van de jongen hem slechte woorden zeggen tegen zijn vader om hem boos te maken, vertelde zijn zus aan de onderzoekers. Hun moeder "wilde altijd dat kind 2 in de problemen kwam", zei het meisje, eraan toevoegend dat ze vaak geschreeuw uit zijn kamer hoorde komen.
De politie kwam achter het misbruik nadat eerder dit jaar een onderzoek was gestart, na een ziekenhuisbezoek in maart voor Kind 2 in verband met het hemoglobinegehalte in zijn bloed.
Zijn hemoglobinegehalte was gedaald, maar na controle zeggen de onderzoekers dat de enige verklaring was dat "iemand bloed uit zijn lichaam verwijderde", aldus de documenten.
De moeder gaf het ziekenhuis de schuld en zei dat ze te veel bloed van de jongen afnamen. Maar op 21 november spraken onderzoekers met haar kinderen, die onthulden onder welke martelende omstandigheden ze leefden.
Onderzoekers ontdekten ook dat de 32-jarige in totaal 35.000 dollar had gekregen van de staat Minnesota en verschillende non-profitorganisaties om te helpen voor kind 2 te zorgen, aldus de documenten.
Ze werd op 23 november opgenomen in de gevangenis van Crow County en er staan haar drie aanklachten van foltering van een kind en drie aanklachten van stalking te wachten.
De stad Crosslake ligt 144 mijl ten noordwesten van het centrum van Minneapolis.
