Een jonge moeder uit Tokio die haar 3 jaar oude dochter meer dan een week alleen thuis liet terwijl ze feest vierde met haar vriend, werd op 9 februari schuldig bevonden aan het veroorzaken van de dood van het kind en kreeg acht jaar gevangenisstraf opgelegd.
Het proces tegen Saki Kakehashi, 26 jaar, voor de districtsrechtbank van Tokio heeft duidelijk gemaakt hoe dringend het is dat systematische pogingen worden ondernomen om de ketenen van kindermisbruik te doorbreken door mensen die zelf slachtoffer waren.
De aanklagers wilden een gevangenisstraf van 11 jaar voor Kakehashi, een alleenstaande moeder en inwoonster van de wijk Ota, die werd beschuldigd van nalatigheid als voogd met de dood tot gevolg. Ze werd berecht volgens het systeem van de lekenrechter. Volgens het vonnis liet Kakehashi haar dochter Noa van 5 tot 13 juni vorig jaar alleen achter in hun appartement om haar vriend te bezoeken in de prefectuur Kagoshima in Kyushu, Zuid-Japan.
Zij liet het kind achter in een slaapkamer met flessen water en snacks. Zij plaatste ook een bank tegen de slaapkamerdeur om te voorkomen dat het meisje de slaapkamer zou verlaten. Toen Kakehashi thuiskwam van haar reis, trof ze het kind bewusteloos aan. Ze belde een ambulance. Noa's dood werd later in een ziekenhuis bevestigd.
Het kind stierf door vochttekort en honger, zo bleek uit een autopsie. "Een leven van onschatbare waarde ging verloren door de gruwelijke en zelfzuchtige misdaad (van de beschuldigde)," zei voorzittend rechter Kiichi Hiraide in zijn vonnis,
De rechtbank noemde twee factoren achter de tragedie: de ongelukkige opvoeding van de vrouw en haar gewoonte om haar dochter alleen te laten in het appartement.
HET VERHAAL VAN DE MOEDER
Kakehashi getuigde voor de rechtbank dat ze als kind mishandeld werd.
Ze zei dat toen ze naar de lagere school ging, haar ouders haar met een mes staken en haar hoofd onder water hielden in het bad. Bij andere gelegenheden bonden ze haar vast in een vuilniszak en lieten haar dagenlang zonder eten achter.
Kakehashi zei dat haar ouders uiteindelijk werden gearresteerd op verdenking van verwaarlozing.
Rekening houdend met de achtergrond van de vrouw en het gebrek aan liefdevolle zorg tijdens het opgroeien, concludeerde de rechtbank dat ze drie karaktereigenschappen had ontwikkeld: wantrouwen tegenover anderen, een onvermogen om haar ware gevoelens tegenover anderen te uiten en een buitensporige ijver om aan de verwachtingen van mensen te voldoen.
Deze karaktertrekken, aldus de rechtbank, "speelden op een gecompliceerde manier" toen zij de beslissing nam om haar dochter in de steek te laten zodat zij tijd kon doorbrengen met haar vriend.
De rechtbank erkende echter ook dat het uiteindelijk haar eigen beslissing was om het kind te verlaten, aangezien zij dat in het verleden routinematig had gedaan.
In mei vorig jaar bijvoorbeeld, liet Kakehashi Noa vier dagen alleen terwijl ze naar haar vriend ging.
"Haar levensgeschiedenis moet tot op zekere hoogte in aanmerking worden genomen, maar er is een grens aan de mate waarin," aldus de uitspraak.
"Het is met geen woorden te beschrijven wat voor een kwelling en pijn het meisje gevoeld moet hebben toen haar lichaam begon stil te vallen en ze geen hulp kon krijgen van de moeder die ze zo hard nodig had," voegde het vonnis eraan toe.
Op een nieuwsconferentie na het vonnis onderstreepte een van de lekenrechters, die in de twintig is, de noodzaak om een ondersteuningssysteem op te bouwen voor slachtoffers van kindermishandeling.
"Ik had tijdens het proces sterk het gevoel dat mensen die zelf geen hulp kunnen inroepen, degenen zijn die onmiddellijk hulp nodig hebben," zei ze. "We moeten nadenken over hoe we dit probleem kunnen aanpakken."
De regering wordt gehinderd door een gebrek aan officiële gegevens over hoe de "keten van kindermishandeling" zich afspeelt in huizen in het hele land.
Satoru Nishizawa, een professor klinische psychologie aan de Yamanashi Prefectural University die voor de rechtbank getuigde ter verdediging van Kakekashi, sprak over de zaak tijdens een interview met The Asahi Shimbun.
Hij zei dat één van de redenen voor Kakekashi's gedrag voortkwam uit het feit dat ze niet vroeg in therapie was gegaan om haar eigen trauma als gevolg van mishandeling tijdens haar jeugd te verwerken.
Als gevolg daarvan, zei hij, "hunkerde ze naar liefde" toen ze in een kindertehuis werd geplaatst na te zijn mishandeld door haar ouders.
Nishizawa zei dat hij schatte dat ongeveer 30 procent van de slachtoffers van kindermishandeling uiteindelijk zelf mishandeling plegen.
Door op te roepen tot een herziening van het bestaande ondersteuningssysteem, zei hij dat slachtoffers toegang moeten hebben tot therapie om met hun trauma om te gaan en behandeld moeten worden op een manier waardoor ze zich gekoesterd voelen in een kinderwelzijnscentrum.
Momenteel komen alleen personen van 18 jaar of jonger in aanmerking voor bijstand in kindertehuizen die in beschermende hechtenis zijn geplaatst. Het ministerie van Gezondheid, Arbeid en Welzijn wil de leeftijd waarop mensen in aanmerking komen voor bijstand verhogen door middel van een herziening van de wet inzake kinderwelzijn, die naar verwachting tijdens de huidige zitting aan het parlement zal worden voorgelegd.
Maar wie ouder is dan midden twintig, komt niet in aanmerking voor verdere steun.
Chie Haba, auteur van een boek uit 2019 met de titel "Ik ben een overlevende van misbruik", riep op om een einde te maken aan "het herhalen van misbruik".
Haba, 38, merkte in haar boek op dat ze werd misbruikt door haar moeder, die op haar beurt was mishandeld door haar eigen ouders. "De overheid zou subsidies moeten geven aan volwassenen als ze zich laten behandelen voor hun misbruikervaringen in hun jeugd," zei ze. "Maar de eerste stap voor de overheid is om te onderzoeken hoe vaak slachtoffers van kindermishandeling betrokken zijn bij het mishandelen van hun eigen kroost."
