Een vrouw wier jeugd werd verwoest door haar verkrachtende broer heeft zich uitgesproken om andere misbruikslachtoffers aan te moedigen naar voren te komen.
Doreen Stamp zei dat ze opgelucht is dat Colm Doyle de gevangenis in is gegaan na haar moeizame pogingen om gerechtigheid te krijgen voor de misdaden die hij haar als tiener heeft aangedaan. "Als er nog iemand is, het is een moeilijke weg, maar het is de moeite waard," zei ze.
Haar broer kreeg op 31 januari een gevangenisstraf van zes jaar opgelegd door het Centrale Strafhof, waar hij schuldig had gepleit aan een reeks aanklachten van verkrachting en aanranding.
Doyle, die drie jaar ouder was dan Doreen, was 13 toen het misbruik begon en ging door tot hij 19 jaar oud was, toen hij een meisje ontmoette met wie hij later trouwde. "Het is heel, heel kostbaar geweest vanuit een persoonlijk oogpunt. Mijn relatie met mijn vader is erdoor verbroken.
In haar slachtofferverklaring zei Doreen dat haar vader en broers en zussen haar niet meer bijstonden sinds ze over het misbruik naar buiten kwam. "Mijn relatie met mijn jongere broer en zus is uiteengevallen," vertelde Doreen aan de Sunday World.
Doreen zei dat zij en haar man Tom ook worstelden met wat ze had doorgemaakt toen ze haar jeugdnachtmerrie onder ogen begon te zien na de dood van haar moeder in 2016.
"Het zette een enorme druk op ons huwelijk, we vielen er bijna door uit elkaar en we worstelen er nog steeds mee. Het legde een enorme wig en een zware druk op ons," zei ze. "De mensen die je bijstaan zijn de mensen die er toe doen en de mensen die dat niet doen, zie je in wat ze werkelijk zijn en ga je verder zonder hen.
Na de beproeving om de zaak voor de rechter te brengen en de daaropvolgende ruzie met familieleden, zei ze dat ze nog steeds dezelfde beslissing zou nemen om door te gaan als ze de keuze weer kreeg. "Ja, dat zou ik doen, ondanks alle problemen. Ik heb de waarheid verteld. Ik heb tegen niemand gelogen."
Tijdens het proces werd verteld dat beide broers en zussen geadopteerd waren, maar dat hun moeder, die leed aan een bipolaire stoornis, hen onderwierp aan extreem geweld. "We leefden in een constante staat van overlevingsmodus - je leerde van jongs af aan haar humor te peilen, uit haar buurt te blijven, je hoofd naar beneden te houden."
"Wij allemaal, ook mijn oudere broer, kregen onbarmhartige fysieke mishandelingen, tegen muren gegooid, op je buik gestampt, in het gezicht gespuugd," zei Doreen.
"Mijn oudere broer en ik kregen regelmatig te horen dat we geadopteerde sch***s waren. Ze vertelde me dat mijn eigen moeder me niet had gewild, dat ze me niet wilde maar dat ze met me opgescheept zat."
In haar slachtofferverklaring voor de rechtbank maakte Doreen duidelijk dat zij en haar broer beiden mishandeld waren door hun moeder, maar "hij maakte de pijn alleen maar erger". "Hij had mijn beschermer moeten zijn, mijn held en de persoon naar wie ik toe ging, maar in plaats daarvan stelde hij zijn nieuwsgierigheid, zijn behoeften en wensen voorop.
"Het ging door van mijn 10e tot mijn 16e. Toen ik 16 was, zou hij 19 zijn geweest en ontmoette hij zijn huidige vrouw en hield het op.
"Op je tiende begrijp je niet waarom je broer je kamer binnenkomt, je handen boven je hoofd houdt en je huilend zegt dat hij moet ophouden. Hij trekt je pyjamabroekje naar beneden en steekt zijn hand in je topje."
Toen haar moeder in september 2016 overleed, zei Doreen dat ze enorm overstuur was en dat iemand haar vroeg waarom, gezien de wreedheid die ze door haar handen heeft moeten ondergaan. "Het was als een emmer koud water," zei Doreen. "Ik denk dat ik toen begreep dat ik huilde om de jeugd die ik nooit heb gehad, om de goedkeuring die ik nooit heb gekregen, om de knuffels en de 'goed meisje, je bent geweldig' die ik nooit heb gekregen.
"Het hele kaartspel dat ik zo lang had volgehouden, viel in duigen. Ik had echt een zenuwinzinking, ik kon het niet aan."
Haar beslissing om het misbruik aan te geven bij de gardaí heeft ertoe geleid dat Doreen door haar familie werd verstoten, een factor waarmee de rechter rekening hield toen hij Doyle veroordeelde.
Bij het uitspreken van zijn vonnis zei rechter Tony Hunt dat hij volledig instemt met de beschrijving van mevrouw Stamp dat het misdrijf een enorme impact op haar leven heeft gehad, waaronder het feit dat ze door bepaalde familieleden is uitgestoten sinds ze over het misbruik heeft verteld.
Toen haar vader in januari overleed, kreeg Doreen te horen dat hij had gezegd dat hij niet wilde dat ze naar de begrafenis kwam.
"Dat was erg kwetsend en is het nog steeds. Hij vond het niet leuk dat ik de waarheid vertelde over mijn moeder of mijn broer, ik had mijn mond moeten houden."
Op een keer als volwassene, zei Doreen dat ze probeerde het onderwerp van haar jeugd bij hem aan te kaarten.
"Ik vroeg hem waarom hij niets deed. Hij zei: 'Ik kon tegen niemand iets zeggen, want dan zou je bij me weggehaald zijn'.
"Ik keek hem in de ogen en wist dat ik hem gekwetst had. Ik zei: 'Misschien was dat niet zo erg geweest'.
Ze schreef een brief aan haar broer waarin ze hem herinnerde aan wat hij had gedaan en nadat ze in therapie was geweest, verzamelde ze de moed om de brief naar hem te sturen.
"Hij stuurde mij en Tom een sms waarin hij zei dat het hem speet, dat hij een ander mens was en het allemaal vergeten was. Ik herinner me dat ik bij mezelf dacht 'is het niet goed voor hem, ik heb het in geen dag geweten'.
Doreen zei dat haar broer Colm het seksueel misbruik tegen hun vader had ontkend en hem had verteld dat hij de beschuldigingen zou aanvechten.
Maar toen de zaak voor de rechter kwam, pleitte hij schuldig aan een steekproef van 28 overtredingen van de 103 aanklachten die tegen hem waren ingebracht.
De procesrechter merkte op dat Colm Doyle "zijn handen uit de mouwen had gestoken" en berouw had getoond, en zei: "Misschien is het tijd voor anderen om daar een voorbeeld aan te nemen".
Doreen zei: "Wat ik vind van de gevangenisstraf is dat hij zes jaar heeft gekregen, hij heeft me zes jaar lang misbruikt. Hij doet een jaar voor elk jaar dat hij mij heeft misbruikt.
"Ik vind het een opluchting dat de mensen weten wat voor leven we hebben geleid. De façade van het perfecte gezin met de villa's en de landhuizen en de pony's en de betalende scholen."
Er was een inkijkje in Doreen's nachtmerrie tijdens het proces waar details van het misbruik dat haar werd aangedaan werden gehoord.
Doyle had haar verteld dat het niet verkeerd was omdat ze geen biologische broers of zussen waren en beweerde dat een katholieke priester hem had opgedragen seks te hebben met zijn zus.
Hij begon Doreen te molesteren toen ze ongeveer tien jaar of jonger was, wat zes jaar lang doorging toen hij haar ging verkrachten en oraal verkrachten. "Tot de dag dat ik sterf zal dit me bijblijven," zei ze.
