"Wat is er van ons geworden? Rosie O'Donnell heeft Trump misschien net een gouden rechtszaak wegens smaad bezorgd
Ik heb me eerder sceptisch uitgelaten over sommige smaadzaken tegen de media die door president Donald Trump zijn aangespannen onder de bestaande jurisprudentie. Maar de komiek Rosie O'Donnell heeft de president mogelijk een nieuwe smaadzaak bezorgd als ze de sensationele beweringen tegen de president aan haar 2,9 miljoen TikTok-volgers niet kan staven. Ze beweert dat de president een "veroordeelde verkrachter" is en kindermisbruikzaken heeft geregeld.
O'Donnell lijkt vanuit haar nieuwe huis in Ierland een groot deel van haar dagen constant tekeer te gaan tegen Trump, Republikeinen en de ondergang van de Verenigde Staten. Dat is prima en een vorm van vrije meningsuiting. Maar in haar laatste bericht zou ze wel eens de grens van laster overschreden kunnen hebben.
O'Donnell verklaarde:
"Had je ooit gedacht dat ze een man zouden herkiezen die een opstand tegen de regering organiseerde? Dat ze die man met al die beschuldigingen van seksueel misbruik zouden herkiezen? - de veroordeelde verkrachter...En toen zag ik vandaag iets over alle zaken die hij heeft geregeld met kinderen, families van kinderen, beschuldigingen over hem, die hij verkoos te regelen."
Ze voegde eraan toe:
"Wanneer zullen we in staat zijn om te zeggen: 'We zijn volwassen genoeg om te begrijpen dat dit soort afwijkend, psychotisch, geestesziek gedrag soms op het hoogste niveau plaatsvindt, en het maakt niet uit waar het plaatsvindt, het is onze plicht om het te stoppen,'" vervolgde O'Donnell in haar krankzinnige tirade...Schaam je, mensen. Schande over wat er van ons geworden is."
Op zijn minst elf maanden geleden noemde O'Donnell Trump een "verkrachter" en een "serieverkrachter van pedofielen"
Trump heeft eerder een rechtszaak aangespannen over de bewering dat hij een verkrachter is. Hij verloor zo'n zaak tegen E. Jean Carroll nadat een rechter oordeelde dat haar bewering dat ze door Trump was verkracht "grotendeels waar" wasDe rechter schreef: "De enige kwestie waarbij de jury mevrouw Carroll niet in het gelijk stelde, was of zij bewees dat de heer Trump haar 'verkrachtte' in de enge, technische betekenis van die term in het strafrecht van New York."
Desalniettemin werd Trump niet wettelijk "veroordeeld" als verkrachter. De toevoeging van het woord "adjudicated" zou de claim buiten de opinie kunnen plaatsen.
Zelfs zonder dat woord wordt het als mogelijk lasterlijk beschouwd om te beweren dat Trump in feite een verkrachter is, ondanks de eerdere uitspraak in New York. MSNBC en de show "Morning Joe" trokken bijvoorbeeld snel een uitspraak in dat Trump een "verkrachter" was
De eerdere afwijzing van de smaadzaak zou O'Donnell zeker helpen, maar het is niet doorslaggevend. Belangrijker is dat dat niet alles is wat ze gezegd heeft.
De tweede bewering is dat Trump een schikking trof met de "kinderfamilies" over misbruikzaken.
Het is niet duidelijk wat de basis voor deze bewering is, maar Reuters berichtte maanden geleden over nepkoppen op het internet die beweerden dat aanklagers "aanklachten wegens kindermisbruik" tegen Trump overwogen.
Het is niet duidelijk of O'Donnell de bewering kan staven. Als ze dat niet kan, zou het zeker een "per se" laster zijn.
Het gewoonterecht kent al lang categorieën van smaad op zich waarbij schade wordt verondersteld en speciale schade niet hoeft te worden bewezen. Deze omvatten: (1) iemands professionele karakter of status in diskrediet brengen; (2) beweren dat iemand onkuis is; (3) beweren dat iemand een criminele daad of een daad van morele schandelijkheid heeft begaan; (4) beweren dat iemand een seksuele of weerzinwekkende ziekte heeft; en (5) iemands zakelijke of professionele reputatie aanvallen.
Beweren dat Trump kindermisbruikzaken heeft geregeld, zou zeker een paar van deze categorieën activeren.
Het Verenigd Koninkrijk is over het algemeen een betere jurisdictie om smaad aan te klagen dan de Verenigde Staten, waar de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid beter beschermd zijn.
In de Verenigde Staten zou een dergelijke rechtszaak volgens de hogere standaard moeten worden aangespannen. In New York Times v. Sullivan heeft het Hooggerechtshof de "actual malice standard" (werkelijke kwaadwilligheid) ingesteld, waardoor overheidsfunctionarissen de hogere bewijslast van laster moeten dragen. Volgens die norm moest een ambtenaar ofwel aantonen dat hij daadwerkelijk op de hoogte was van de valsheid, ofwel dat hij de waarheid roekeloos veronachtzaamde. Die norm werd later uitgebreid naar publieke figuren.
Als O'Donnell geen geloofwaardige bronnen had voor deze bewering, dan lijkt dit duidelijk een roekeloze veronachtzaming van de waarheid te zijn.
Dat ze dit tegen miljoenen volgelingen zei, vergroot alleen maar de algemene schade die in zulke gevallen verondersteld wordt.
Tenzij O'Donnell de waarheid als verdediging kan aanvoeren met geloofwaardige ondersteuning voor dergelijke schikkingen, heeft ze Trump misschien net een gouden kans gegeven om zijn jarenlange criticus te vervolgen. Er is geen liefde verloren tussen deze twee, maar er zou binnenkort wel een lasteractie kunnen komen.
