Wanneer een kind mishandeling vertelt, is dat een kans voor een volwassene om direct steun, troost en hulp te bieden om het kind te beschermen tegen verdere schade. Het is ook een moment om het kind in contact te brengen met professionele hulpverleners die zorgen voor veiligheid en herstel van het trauma bevorderen.
Het Vertellen over Kindermishandeling
Kinderen en jongeren kunnen op verschillende momenten mishandeling melden. Sommigen vertellen het terwijl de mishandeling nog gaande is, anderen direct daarna, en weer anderen pas jaren later. Over het algemeen spreken veel kinderen niet tijdens hun jeugd openlijk over mishandeling, maar doen dat pas jaren later. De manier waarop een kind mishandeling vertelt, kan indirect of onbedoeld zijn. Ze proberen misschien de aandacht te trekken van vertrouwde volwassenen door gedragsveranderingen, vage uitspraken, of door gedrag te vertonen dat niet passend is bij hun leeftijd. Oudere kinderen kunnen hun mishandeling indirect laten zien via risicovol gedrag, zoals zelfbeschadiging, suïcidale handelingen, of eetstoornissen. Soms geeft een kind meer informatie als er gericht wordt gevraagd of na deelname aan een interventie- of educatieprogramma. Hoewel sommige kinderen aanvankelijk ontkennen of zeggen het te zijn vergeten, kunnen ze later toch de waarheid vertellen. In zeldzame gevallen trekt een kind de melding weer in. De stress van het vertellen en angst voor negatieve reacties kan ertoe leiden dat kinderen zich terugtrekken om de spanning te verminderen.
Hoe te Reageren
Volg deze stappen om het beste steun te bieden wanneer een kind mishandeling vertelt:
- Blijf Kalm: Gebruik geruststellende taal om het kind te troosten. Let op je gezichtsuitdrukkingen. Als je geschokt of boos lijkt, kan het kind denken dat deze emoties tegen hen gericht zijn, waardoor ze dichtklappen en niet meer willen praten over de mishandeling.
- Luister Zorgvuldig: Laat het kind het verhaal in eigen woorden vertellen. Verwacht dat het verhaal onvolledig kan zijn en wees geduldig, vooral bij jonge kinderen die moeite kunnen hebben zich uit te drukken. Vul geen woorden in en verbeter geen vermeende fouten of weglatingen.
- Beloof en Geef Zekerheid: Benadruk dat het kind niets verkeerd heeft gedaan en dat de mishandeling niet hun schuld is. Maak duidelijk dat jij een veilige persoon bent om mee te praten. Veel kinderen voelen zich schuldig of beschaamd, zeker als ze bang zijn dat hun verhaal het gezin uit elkaar zal halen.
- Erken Hun Moed: Stel het kind gerust dat ze het juiste hebben gedaan door hun ervaring te delen.
- Benadruk dat het Niet Hun Schuld is: Maak duidelijk dat mishandeling nooit de schuld van het kind is.
- Zorg dat Ze Geloofd Worden: Laat het kind weten dat je hen serieus neemt en zult ondersteunen.
- Leg de Volgende Stappen uit: Vertel het kind welke acties je gaat ondernemen om hen te helpen, zoals het melden van de mishandeling bij professionals die kunnen ingrijpen.
Het Melden van de Mishandeling
Meld het verhaal van het kind zo snel mogelijk bij de juiste instanties of professionals. Zo blijven de details vers in je geheugen en kan er snel actie worden ondernomen. Het kan nuttig zijn om tijdens het gesprek aantekeningen te maken om een nauwkeurige weergave vast te leggen.
